1
استادیار گروه حسابداری، موسسه آموزش عالی پرندک، ساوه، ایران.
2
کارشناسی ارشد حسابرسی، موسسه آموزش عالی پرندک، ساوه، ایران.
چکیده
ارائه با تأخیر اطلاعات و صورت‌های مالی منجر به از دست دادن مربوط بودن اطلاعات برای استفاده‌کنندگان می‌شود. ویژگی‌های کیفی صورت‌های مالی از نظر محتوا به دو دسته قابل‌اتکا و مربوط بودن تقسیم‌بندی می‌شوند. به‌طورکلی می‌بایست بین ویژگی‌های کیفی اطلاعات موازنه برقرار شود و این امر به عنوان محدودیت‌های حاکم بر گزارشگری مالی شناخته می‌شود. زمانی که اطلاعات با تأخیر ارائه می‌شود، مربوط بودن اطلاعات تحت تأثیر قرار می‌گیرد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر ویژگی‌های شرکت و حسابرس مستقل بر تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت تحلیلی می‌باشد. برای جمع‌آوری داده‌های آن از صورت‌های مالی شرکت‌های بورس اوراق بهادار تهران و برای تحلیل آن‌ها از نرم‌افزار ایویوز نسخه 10 استفاده‌شده است. نمونه آماری پژوهش 105 شرکت از شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1396 الی 1400 می‌باشد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که اندازه شرکت تأثیر مثبت و سودآوری و شرایط مالی شرکت تأثیر منفی و معنادار بر تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی دارد. در حالی که کارایی کمیته حسابرسی تأثیر معناداری بر تأخیر در گزارش حسابرسی ندارد. همچنین در بین ویژگی‌های حسابرس، اندازه حسابرس تأثیر منفی و اظهارنظر حسابرس تأثیر مثبت و معنادار بر تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی دارند و دوره تصدی نیز بر تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی بی‌تأثیر است.
محمدی, محمد, احمدی پور, زهرا, & احمدی پور, فاطمه. (1402). تاثیر ویژگی‌های شرکت و حسابرس مستقل بر تاخیر در ارائه گزارش حسابرسی. چشم انداز حسابداری و مدیریت, 6(86), 285-298.
MLA
محمد محمدی; زهرا احمدی پور; فاطمه احمدی پور. "تاثیر ویژگی‌های شرکت و حسابرس مستقل بر تاخیر در ارائه گزارش حسابرسی". چشم انداز حسابداری و مدیریت, 6, 86, 1402, 285-298.
HARVARD
محمدی, محمد, احمدی پور, زهرا, احمدی پور, فاطمه. (1402). 'تاثیر ویژگی‌های شرکت و حسابرس مستقل بر تاخیر در ارائه گزارش حسابرسی', چشم انداز حسابداری و مدیریت, 6(86), pp. 285-298.
VANCOUVER
محمدی, محمد, احمدی پور, زهرا, احمدی پور, فاطمه. تاثیر ویژگی‌های شرکت و حسابرس مستقل بر تاخیر در ارائه گزارش حسابرسی. چشم انداز حسابداری و مدیریت, 1402; 6(86): 285-298.
)