1
استادیار گروه حسابداری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2
دانشجوی دکتری حسابداری، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده
گزارش‌های دوره‌ای حاوی اطلاعات ارزشمندی برای سرمایه‌گذاران است و قبل از اینکه این اطلاعات در دسترس قرار بگیرد، وجود تأخیر طولانی باعث می‌شود این اطلاعات برای سرمایه‌گذاران کم‌ارزش شود. هدف این تحقیق بررسی تأثیر نقدینگی، نسبت بدهی، اندازه و سن شرکت بر تأخیر گزارش حسابرسی است. اطلاعات موردنیاز این پژوهش برگرفته از صورت‌های مالی 168 شرکت در بازه زمانی 1393-1400 می‌باشد. پژوهش حاضر، ازنظر هدف کاربردی؛ و ازنظر ماهیت و محتوا از نوع همبستگی است. برای آزمون وجود رابطه بین متغیرها و معنادار بودن مدل برآورده شده از روش رگرسیون چندگانه مبتنی بر تحلیل داده‌های تابلویی (پانل دیتا) استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان داد نقدینگی شرکت بر تأخیر گزارش حسابرس تأثیر مثبت و معنی‌دار دارد؛ اندازه شرکت بر تأخیر گزارش حسابرس تأثیر منفی و معنی‌دار دارد؛ همچنین نتایج نشان داد نسبت بدهی و سن شرکت نیز بر تأخیر گزارش حسابرس تأثیر مثبت دارند؛ اما تأثیر آنها معنی‌دار نیست.
صراف, فاطمه, & ناصری نسب, سارا. (1401). تأثیر نقدینگی، نسبت بدهی، اندازه و سن شرکت بر تأخیر گزارش حسابرسی. چشم انداز حسابداری و مدیریت, 5(74), 136-147.
MLA
فاطمه صراف; سارا ناصری نسب. "تأثیر نقدینگی، نسبت بدهی، اندازه و سن شرکت بر تأخیر گزارش حسابرسی". چشم انداز حسابداری و مدیریت, 5, 74, 1401, 136-147.
HARVARD
صراف, فاطمه, ناصری نسب, سارا. (1401). 'تأثیر نقدینگی، نسبت بدهی، اندازه و سن شرکت بر تأخیر گزارش حسابرسی', چشم انداز حسابداری و مدیریت, 5(74), pp. 136-147.
VANCOUVER
صراف, فاطمه, ناصری نسب, سارا. تأثیر نقدینگی، نسبت بدهی، اندازه و سن شرکت بر تأخیر گزارش حسابرسی. چشم انداز حسابداری و مدیریت, 1401; 5(74): 136-147.
)