بررسی تأثیرگزارشگری مالی اینترنتی بر عدم تقارن اطلاعاتی شرکت ها

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، موسسه آموزش عالی امام جواد (ع)، یزد، ایران.

2 استادیار گروه حسابداری، موسسه آموزش عالی امام جواد (ع)، یزد، ایران.

3 دانشیار گروه حسابداری، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران.

چکیده

استفاده از اینترنت به عنوان یکی از کانال‌های پخش اطلاعات شرکت‌ها، پدیده‌ای است که در سال‌های اخیر در حال رشد و پیشرفت بوده است. اطلاعات حسابداری نیز در بازارهای سرمایه دارای ارزش بالایی بوده و بازار سرمایه به این اطلاعات تکمیل‌کننده و همچنین به گزارش‌های حسابداری منتشر شده نیاز دارد. گزارشگری اینترنتی نیز یکی از منابع مهم اطلاعاتی می‌باشد که به طور بالقوه؛ دیگر گزارش‌های حسابداری منتشر شده در بازار سرمایه را تکمیل می‌کند و باعث کاهش عدم تقارن اطلاعاتی سهام می‌شود. بنابراین در این پژوهش به بررسی تأثیر درصد گزارشگری مالی اینترنتی بر عدم تقارن اطلاعاتی شرکت ها پرداخته‌ شده است. جامعه آماری پژوهش، کلیه شرکت‌های تولیدی پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران از ابتدای سال 1398 لغایت انتهای سال 1400 می‌باشد. نمونه مورد بررسی پژوهش، مشتمل بر 111 شرکت که با استفاده از روش حذفی سیستماتیک انتخاب گردید. جهت آزمون فرضیه از روش همبستگی بین متغیرها و معادلات رگرسیون چند متغیره از طریق روش پنل دیتا استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه حاکی از این بود که درصد گزارشگری مالی اینترنتی و معیارهای آن درصد اقلام محتوایی گزارشگری مالی اینترنتی و درصد اقلام نحوه ارائه گزارشگری مالی اینترنتی بر عدم تقارن اطلاعاتی شرکت های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران تأثیر معنی دار و منفی داشته است. زمانی که شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران گزارش‌های مالی خود را بر روی وب‌سایتشان منتشر می‌کنند، باعث می‌شوند اطلاعات سریع‌تر در اختیار سرمایه‌گذاران قرار گیرد و قبل از اینکه از محتوای اطلاعات کاسته شود، در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین به علت عدم تقارن اطلاعاتی که بین افراد درون شرکت و سرمایه‌گذاران وجود دارد، سرمایه‌گذاران نسبت به وضعیت آتی شرکت دچار عدم اطمینان هستند. یکی از راه‌های کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، انتشار گزارش‌های شرکت از طریق کانال‌های مختلف است. اینترنت از جمله کانال‌های ارتباطی شرکت می‌باشد که موجب می‌شود اطلاعات مالی و غیرمالی در اختیار سرمایه‌گذاران قرار گیرد، از عدم تقارن اطلاعاتی کاسته شود و عدم اطمینان سرمایه‌گذاران نسبت به وضعیت آتی شرکت نیز کاهش یابد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات