تأثیر رابطه رهبری تحول آفرین بر عملکرد شغلی در CSR به عنوان واسطه و نتایج حاصل از عملکرد آن در SME ها (مورد مطالعه: مراکز تحت نظارت اداره بهزیستی شهرستان سبزوار)

هدف این پژوهش، بررسی رهبری تحول آفرین بر عملکرد شغلی در CSR به عنوان واسطه و نتایج حاصل از عملکرد آن در SME ها که مراکز تحت نظارت اداره بهزیستی شهرستان سبزوار می باشد. مدیریت و رهبری تحولگرا به عنوان یک عملکرد مدیریتی، می تواند نقش مؤثر در مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها و سازمان ها عمل نماید. از نظر اجتماعی، سازمان های مسئول بر این باورند که از کارکنان خود باید بهتر مراقبت نمایند و در جستجوی راهی برای بهبود شرایط کاری و رفاه آنها باشند و این کار باید به صورت مستمر صورت گیرد. متغیر مستقل این پژوهش رهبری تحول آفرین است. رهبری تحول آفرین معطوف به سیاست‌ها، اقدامات و سیستم‌هایی است که رفتار، طرز فکر و عملکرد کارکنان را تحت تأثیر قرار می‌دهند. متغیر وابسته این پژوهش عملکرد شغلی است. عملکرد هم به چگونگی انجام وظایف، فعالیتها و نتایج حاصله از آنها اطلاق می شود. مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها نقش متغیر میانجی در این پژوهش دارد. مسئولیت اجتماعی، مجموعه وظایف و تعهداتی است که سازمان باید در جهت حفظ و کمک به جامعه‌ای انجام دهد که در آن فعالیت می کند. فرضیات این پژوهش بر اساس تأثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته با توجه به نقش میانجی است. جامعه آماری پژوهش، کلیه مراکز تحت نظارت اداره بهزیستی شهرستان سبزوار است. حداقل حجم نمونه با توجه به فرمول کوکران، جامعه محدود 105 مدیر و کارشناس تخمین زده شده است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند و با استفاده از نرم افزارPLs به روش مدل یابی معادلات ساختاری پرداخته شده است. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه های رهبری تحول آفرین باس و اولیو (1985)، عملکرد شغلی و مسئولیت پذیری اجتماعی جرمی گیلبرت (2010) و نتایج عملکرد بوسینین و کازلاسکایت (2012) استفاده شده است. یافته ها، تمامی فرضیه های پژوهش را تأیید کرده و تأثیر رهبری تحول آفرین بر عملکرد شغلی را از طریق مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت ها بر نتایج این عملکرد معنی دار کرده است.