بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر عملکرد توسعه محصول جدید با نقش میانجی سرمایه فکری

پژوهش حاضر به بررسی بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر عملکرد توسعه محصول جدید با نقش میانجی سرمایه فکری پرداخته است. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به صورت توصیفی- پیمایشی اجرا شده است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1991)، سرمایه فکری بونتس و همکاران (1998)و توسعه محصول جدید مو و همکاران (2007) استفاده شد. جامعه آماری تحقیق، کلیه مدیران شرکت های رشد دانشگاه آزاد به تعداد 220 نفر بودند که حجم نمونه مطابق جدول کرجسی و مورگان 136 نفر تعیین و برای نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بالاتر از 7/0 تائید شد و پرسشنامه‌ها به روش غیر احتمالی دردسترس دراختیار مشتریان قرارگرفته است. برای تجزیه‌وتحلیل آماری یافته‌ها، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده‌شده است. در بخش نخست، تجزیه‌وتحلیل توصیفی یافته‌ها به‌صورت ترسیم جداول و نمودارهای فراوانی ارائه شد. در بخش دوم برای استنباط آماری و آزمون فرضیات از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 24 و مدل‌سازی معادلات ساختاری Smart Pls ارائه شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که تمامی فرضیات پژوهش مورد تأیید قرارگرفته‌اند. نتایج تحقیق نشان داد که سرمایه اجتماعی بر عملکرد توسعه محصول جدید تاثیر معنی داری دارد. سرمایه فکری بر توسعه محصول جدید تاثیر معنی داری دارد. سرمایه اجتماعی بر عملکردتوسعه محصول جدید تاثیر معنی داری دارد. همچنین یافته ها، نقش میانجی سرمایه فکری در رابطه بین سرمایه اجتماعی و عملکردتوسعه محصول جدید را تایید کرد. در نهایت می توان گفت امروزه شرکت های رشد برای ادامه حیات در محیط رقابتی، بهبود در عملکرد توسعه محصول جدید را ضروری می پندارند با توجه به زمینه و نوع فعالیت این شرکت ها، بکارگیری سرمایه اجتماعی و سرمایه فکری، کارسازترین راه ممکن برای باقی ماندن در این چنین محیطی می باشد.